Cenabı Hakk’a ne kadar şükretsek az. Bizi müslümanlardan kıldı. Bizi yeryüzünün en güzel topraklarında dünyaya getirdi. Az önce bir arkadaşım Çin’de bir marketten görüntüler gönderdi. Alışveriş için binlerce insan o açık markette. Aman Allahım! O nasıl bir yer öyle! Ve o insanlar gerçekten insan mı! Tezgahlarda öbek öbek yemeklik fareler. Yılanlar. Kafeslerde ızgaralık köpekler ve kediler. Binbir çeşit sürüngen, akrep, çiyan, böcek...
Devamını oku
Elbette ki müslümanların kusurları çok. Özellikle son iki yüz yıldır tembelleştiler, kabul ediyorum. Büyük bir kesimi kısa yoldan yollarını bulmaya meraklı hâle geldi; çalışmadan, yeterince bedel ödemeden...
Devamını oku
Dertliyim arkadaşlar. Bu yazımın tüm Türkiye'ce okunmasını isterdim. Geçenlerde Kapadokya'daydık. Ne muazzam bir bölge!...
Devamını oku
Kudüs meselesinde ben de kendimi hassas olanlar sınıfında görüyorum. Kudüs'e aşığım yani. Ancak "Yaşasın Filistin! Kahrolsun İsrail! Yıkılsın Amerika!" Diyeceğimi düşünüyorsanız yanıldınız. Orası Kâdiri Mutlak olan Cenabı Hakk'ın bileceği bir mesele. "Neresi, ne zaman, nasıl, niçin, kiminle" kahrolacaksa sadece ve sadece "Sâhib'i" bilir....
Devamını oku
Geçenler de eşim hanımefendi sordu: - Ahmet, biliyorum Eshabı Kiramın tamamına hayransın. Ama “sahabelerden dört halife hariç gönlünde, fikrinde öne çıkan, daha çok sevdiğin, özellikle hayranı olduğun birisi var mı?” - Tereddütsüz “Abdullah Bin Mesud ( R.A)” dedim. Ve sebeplerini anlattım. Hayranı olduğum özelliklerini dilim döndüğünce saydım. Bilindiği üzere dünya tarihi bu kadar çok güzel seçkin insanı bir arada görmemiştir. Peygamberimizin arkadaşları öylesine göz alıcı karakterlerdi ki “doğruluğu, dürüstlüğü ve bilgeliği” onlar kadar saf ve temiz olarak yaşayabilen başka bir zümre gelmedi. Hepsi de birbirinden eşsiz karakterler. Yeryüzünün en mükemmel kadrosu. İşte benim de bu güzide peygamber dostları içinde en hayran olduğum kişi “Hulefai Raşidin hariç” Abdullah İbni Mesud’dur. Neden? İlimde ki dirayetinden. Bildiklerini uygulamadaki kararlılığından. Öğretmedeki ustalığından. İman ve fikrindeki karakterliliğinden. Hukuk ve tefsirdeki metodolojik yaklaşımından. Ve tabiki sîreten Allah Rasülüne...
Devamını oku
Baştan söyleyeyim yazım biraz uzun olacak ama işe yarar cümlelerle dolu. Mamafih “benim kafam üç cümleden fazlasını kaldırmıyor abi” diyenler Hz. Ömer’e atfedilen şu özlü sözle okumaya son verip düşünme eylemlerine devam edebilirler. “İnandıkları gibi yaşamayanlar, yaşadıkları gibi inanmaya başlarlar!” Müsadenizle biz şimdi yazımıza devam edelim. Evet, bugünkü düşündürücü sorumuz şu olsun: “Alışkanlıklarımız nasıl “din” haline dönüşüyor?” Bu, genellikle kendini nereye ait hissettiğinle ilgili bir konu; kimlerle, ne tür insanlarla beraber olduğunla ilgili...
Devamını oku
Aslında bu iki kelimenin üstüne başka da bir kelime sarfetmek istemiyorum. Ya da iyice anlaşılsın diye defalarca bu kardeş kelimeleri yazmak, söylemek hatta haykırmak istiyorum. Düşünmek kutsaldır! Düşünmek kutsaldır! Kutsaldır; dolayısıyla düşünmek güzeldir. Gereklidir. Elzemdir. Peki her düşünmek mi kutsaldır? Hayır, “hür düşünmek” kutsaldır. Bu manada düşünmek “insanî ve rahmanî” bir eylemdir. Akletmeye ve fikretmeye karşı olmak “nefsanî ve şeytanidir.” Yaşamınızda düşünen insan olmanızdan hiç rahatsız olanlar oldu mu? Benim mi? Tonla. Ve hep olacak ta...
Devamını oku
Bu günlerde sanıyorum Libya gündemde. Ben de bir kaç kelime sarfetmek istiyorum bu konuyla ilgili hem de okyanusun tam ortasındaki o cennet adamız Mauritius üzerinden. Vatanperverlik hem nasip meselesi hem de yürek meselesidir dostlar. Bu toprakları sevmek her kese nasip olmaz. Bendeniz değişik vesilelerle söylüyorum; Arkadaşlar bu topraklar sadece bize ait, dedemizden miras kalmış bir mülk değildir. Bu topraklarda tüm ümmetin emeği vardır. Dolayısıyla bu topraklar bize emanettir hatta ümmetin ortak vakfiyesidir. Evet bizler yeryüzünün bu en güzel, en önemli coğrafyasının hamileriyiz ancak sadece “Türk” kanıyla sulanmış bir yurt değilki burası. Sadece bizden birileri şehit olmadıki, sadece aynı dili konuştuğumuz hem ırklarımız bedel ödemediki. Dilini, memleketini bilmediğimiz Ümmeti Muhammed’in diğer fertleri de canını verdi, malını verdi. Bu konuyla ilgili size çok enteresan bir hikaye anlatacağım. Merak etmeyin, uzun değil kısa. Sene 1911. İtalyan kefereleri...
Devamını oku
Ümmeti Muhammed; Rabbimizin Kur’anda iftihar ettiği son ümmet. Ancak ne hazindir ki özellikle son yüzyılda başı büyük dertlerle sarılı. Sebepler saymakla bitmez. Bir kaçına dikkat çekmek isterim. Lakin her nedense bir türlü değişmiyor bu problemlerimiz. Birinci çoğul kipiyle üzülerek devam edeyim. Söyleyeceklerimden dolayı “hocam sende mi!” demeyin lütfen. “Ümitsiz olma” tavsiyelerinde bulunmayın. Herhangi bir cemaate bağlıysanız “iyi ki bizim cemaatimiz var, yoksa gerçekten bitmiştik” demeyin. Durum tahmin edilenden daha fena. Zaman acilen uyanma zamanı. Kardeşinizim. Dostunuzum. Acı söylemek hakkımdır. Kulak verin lütfen ve eyleme geçin. Çünkü dert hepimizin derdi. 1-) Bugün bizim bir iman ve ihlas problemimiz var. Kısmi ümit vâdeden yanlarımız olmakla beraber genelimizde problem büyük. Tamam ümreye gidenlerimiz gün be gün çoğalıyor, başını örtenlerimiz sokaklarda rahatlıkla arzı endam ediyor lakin bahsettiğim konu başka. İman, ilim, amel ve ihlastan bahsediyorum....
Devamını oku
Korkmayın korkmayın herşeyi dökecek değilim ortaya. Evet kızgınım biraz ama burası benim hesaplaşma yerim değil. Seçim bitti. Olanlar oldu. Afrika’daki yüzlerce yetim, binlerce tâlip bizi beklemekte. Sizin dünyanızdan kaçıp cenneti bulduğum yer orası. Beni tek üzebildiğiniz nokta; sizi sizden ve içinizdeki düşmanlarınızdan “korumak” için yaptığım her hamlemde soluğu 80 yaşındaki babamın yanında almanız. Susmadığım ya da yazmaya son vermediğim takdirde üzüleceği, ömrünü verdiği, elleriyle inşaa ettiği, binlerce talebe yetiştirdiği müesseselere “giremeyebileceği” gibi tehdit vari sözlerle O’nu üzmeniz. Ne yapalım. Bu da benim ödemem gereken bedel olsa gerek. Evet, kıymetli arkadaşlar. Öncelikle söyliyeyim, bendeniz safkan bir Maturidi ehli sünnetiyim. Yani “naklin ışığında aklı, aklın ışığında nakli” savunanlardanım. Sanıyorum “yüzde yüz itaat” kültürünüzle uyuşmayışımın fikirsel temeli bu. Ebu Hanife aşığıyım. Yani “nass, hadis, sahabe ictihadı, kıyası fukaha ve icmayı ümmetin” yanına kutsallaştırılmış “emirleri, sultanları,...
Devamını oku